هر انسان عاقلی می‌داند که عضلات شکم بوسیله تمرین با وزنه و کرانچ تفکیک می‌شوند. در حالیکه این مطلب تا حدودی درست است، اما ورزش هوازی بخش نادیده گرفته شده در تفکیک عضلات شکم است. هرگونه فعالیت مداوم که ضربان قلب شما را افزایش دهد، به این روند کمک خواهد کرد، اما چه فعالیتی بهتر از دویدن؟
با خواندن این مطب در مجله سلامتی سبزینه راه نگرش تان به آموزه هایتان در این حوزه عمیق تر خواهد شد.
شکم ما چهار نوع عضله دارد: عضله راست شکمی (عضله شش تکه)، مورب داخلی (طرفین داخلی)، مورب خارجی (طرفین خارجی) و عضله شکم عرضی (داخلیترین عضله در بین این ۴ عضله که مانند یک شکم بند، دور ناحیه شکم را در بر گرفته).
برای قدرتمند کردن شکم، باید روی تمام این ۴ عضله کار شود. با اینحال برای بدست آوردن نتایج قابل توجه، علاوه بر آن به تمرین هوازی نیز نیاز است.
بمنظور درگیر کردن عضلات شکمتان در طول دویدن، دکتر دیوید نیومن، جراح ارتوپد توصیه می‌کند: «برای دستیابی به بهترین نتایج، بر عضلات مرکزی شکم تمرکز کنید».
دویدن با درگیر کردن عضلات شکم، باعث ایجاد ثبات در ستون فقرات و کاهش فشار ناشی از ضربات به مفاصل می‌شود. برای تقویت بیشتر عضلات مرکزی بدن، هنگام دویدن بدون نگه داشتن نفس، ناف‌تان را بسمت داخل دهید. این کار، عضلات مرکزی بدن را سفت خواهد کرد و آن‌ها را فعال می‌کند. همچنین عضلات شکم شما را در دو طرف تفکیک می‌کند.
درگیر کردن عضلات عرضی شکم، یک مزیت دیگر نیز دارد و آن محافظت از ستون فقرات در مقابل حرکت طبیعی خم شدن به جلو است که با هر گام در طول دویدن، رخ می‌دهد. همچنین انعطاف پذیری و تفکیک عضلات مرکزی بدنتان را افزایش می‌دهد.
دویدن، پربرخوردترین ورزش است زیرا مرحله‌ای از گام برداشتن وجود دارد که در آن، هیچ قسمتی از بدن در تماس با زمین نیست. به محض آنکه یک پا به زمین برخورد می‌کند، تمام عضلات بطور همزمان منقبض می‌شوند. این بدان معناست که تمام آن‌ها در آن واحد، کمی تمرین استقامتی و قدرتی انجام می‌دهند.
اما بعنوان یک دونده، این چه معنایی برای شما دارد؟ چربی بیشتری سریع‌تر سوزانده می‌شود و عضلات سفت شکم شما، مشخص‌تر خواهند شد.
