روانشناسی

چرا افراد باهوش تنهاتر هستند؟

Rate this post

یک تحقیق که روی ۱۵۰۰ بزرگسال ۱۸ تا ۲۸ سال انجام گرفت نشان داد که دو دسته افراد وجود دارند. عده ای که با قرار گرفتن در اجتماع چندان راضی و خوشحال نیستند و عده دیگری که در تعامل با دوستان نزدیک شان احساس سعادت و شادی بیشتری دارند.

امروز در این مقاله از سبزینه راه نکات خیلی مفید و عملی و کاربردی را برای شما در نظر گرفته ایم.

زمانی که محققان پارامتر هوش را وارد تحقیقات خود کردند متوجه نتایج جالبی شدند. بر اساس گزارش واشنگتن پست تراکم جمعیت افرادی که هوش متوسط دارند دو برابر کسانی است که هوش بالایی دارند.

همچنین چیزی که بیش از همه نظر محققان را به خود جلب کرد علاقه افراد باهوش به تنهایی بود. افراد باهوش زمانی که در اجتماع به سر می برند احساس رضایتمندی کمتری از خود نشان می دهند.

البته این یک نظریه کلی و بدون توجه به جزئیات، خصوصیات روانشناسی و اخلاقی انسان هاست .

افراد زیادی وجود دارند که از بهره هوشی بالایی برخوردار هستند با این حال تمایل بیشتری برای بودن در جمع و وقت گذراندن با دوستانشان دارند و همچنین افراد زیادی با هوش متوسط هم هستند که تمایلی به بودن در جمع نداشته و دوست دارند وقت شان را به تنهایی بگذرانند.

با این حال اگر ویژگی های اخلاقی را فاکتور بگیریم و به نوعی آن ها را متوقف یا کنترل کنیم علاقه افراد باهوش به تنهایی بیشتر است و افراد با هوش متوسط در جمع احساس رضایت بیشتری دارند.

دلیل علاقه افراد باهوش به تنهایی چیست ؟

خب پاسخ این سوال به ساختار مغز ما و نوع تکامل آن از زمان اجداد اولیه مان برمی گردد. در گذشته های خیلی دور در صحراهای آفریقایی اجداد ما در قبایل کوچک با جمعیت نهایتا ۱۵۰ نفره زندگی می کردند و بقای خود را در بودن در جمع می دانستند.

آن ها با یکدیگر روابط نزدیکی داشتند و می دانستند که همین روابط می تواند تا مدت ها از آن ها مراقبت کند. به همین دلیل است که ما هنوز هم انسان های اجتماعی هستیم.

همچنین بخوانید:  چگونه گذشته را فراموش کنیم؟

این روزها شکل زندگی ما کاملا متفاوت است. ما در شهرهای بزرگ تر زندگی می کنیم و اغلب برای ارتباط برقرار کردن از وسایل ارتباط جمعی استفاده می کنیم. مغز و بدن ما هنوز برای این اندازه تحول آمادگی نداشته و نتوانسته است خود را با سرعت تکامل فناوری هماهنگ کند.

اما به نظر می رسد که افراد با هوش قدرت بیشتری برای همراه شدن با این تغییر و تحولات داشته و می توانند خود را با آن هماهنگ کنند.

آن ها کمتر تحت تاثیر ریشه های اجدادی خود بوده و تمایل بیشتری برای انطباق با زندگی مدرن دارند به همین علت علاقه افراد باهوش به تنهایی بیشتر از افرادی با هوش متوسط یا ضعیف می باشد.

به گفته کارول گراهام، که اقتصاد شادی را مطالعه می کند، افراد باهوش زمان کمتری را صرف معاشرت می کنند زیرا آنها بر روی اهداف بلندمدت دیگری متمرکز هستند.

افراد باهوش به طور طبیعی بیشتر دوست دارند که قدرت مغز و بدن شان را روی اهداف بزرگ تر گذاشته و کمتر وقت شان را صرف بودن در جمع بکنند.

به عبارتی آن ها می دانند که بودن در اجتماع کمکی به رسیدن به اهداف شان نمی کند به همین علت حس خوشایندی از صرف وقت زیاد در جمع ندارند. در مقابل افراد با هوش متوسط دوست دارند بیشتر در جمع باشند چرا که می دانند بیشتر از آن لذت می برند و لازم نیست برای هدفی تلاش کنند.

آن ها به دوستان یا دورهمی هایشان فکر می کنند و می دانند که می توانند به کمک آن ها به سادگی شاد باشند و حتی می توانند از کمک شان برای موارد مختلف استفاده کنند و توجهی هم به اهداف بزرگ تر مانند نوشتن یک رمان پرفروش یا گرفتن مدرک دکترا یا تسلط به حرفه برنامه نویسی برای نوشتن اپلیکیشن های محبوب ندارند.

آنها همچنین به دلیل اینکه تحت تأثیر قضاوت دیگران قرار نمی گیرند، شادتر می مانند.

نتایج این تحقیقات جالب و قابل توجه است اما به هیچ وجه به این معنی نیست که کسانی که خود را باهوش می دانند باید از این به بعد خود را در غارهای کوچک مخفی کنند و با کسی رابطه نداشته باشند.

همچنین بخوانید:  ۱۳ راهکار موثر برای کاهش استرس در چند دقیقه

همه ما می دانیم که انسان ها به صرف کمی وقت با دیگران و بهره بردن از روابط انسانی نیاز دارند و هیچ استثنایی هم برای این موضوع وجود ندارد.

ممکن است جامعه به راحتی شما را ضد اجتماعی بداند اما جامعه نمی داند که ثابت شده است که شما فردی باهوش هستید.

تحقیق در مورد افراد باهوش

۱. کیفیت جامعه پذیری اهمیت دارد

این مطالعه بر این فرض کار می کند که مردم زمانی که در مناطق کم تراکم جمعیت زندگی می کنند شادتر هستند. بنابراین، به محض اینکه جمعیت اطرافیان شما کاهش یابد، ضریب شادی افزایش می یابد. همچنین زمانی که تعامل کاهش یابد، شادی افزایش می یابد.

بر اساس یک مطالعه اخیر، طبقه نابغه در میان ما، معاشرت با افراد دیگر را بسیار سخت می یابد. دلیل آن این نیست که آنها ضداجتماعی هستند، بلکه در واقع به این دلیل است که این مقوله هیچ گونه رضایتی از مشارکت های اجتماعی نمی گیرد، زیرا آنها این مشارکت ها را کوچک و ناقص می دانند. آنها نمی توانند خود را با فشار این گونه تعاملات اجتماعی وفق دهند و از این رو آنها را کنار می گذارند.
به گفته روانشناسان تکاملی، افراد باهوش در معاشرت، کیفیت را بر کمیت ترجیح می دهند. بنابراین، زمانی که با دوستان نزدیک و خانواده خود ارتباط برقرار می کنند، خوشحال تر می شوند تا با غریبه ها، همکاران، اقوام دور یا همکاران.

اکثر شرکت کنندگان در مطالعه با افزایش تعاملات اجتماعی شادتر می شوند، به استثنای افرادی که در مقیاس هوش امتیاز بالایی کسب کرده اند. این تأثیر در مورد افراد بسیار باهوش معکوس شد .

۲. رضایت از زندگی

همانطور که محققان توضیح دادند، ” افراد باهوش تر با معاشرت بیشتر با دوستان، رضایت کمتری از زندگی را تجربه می کنند.”

این بدان معناست که افرادی که کمتر تعامل دارند بسیار شادتر از افرادی هستند که بیشتر وقت خود را صرف معاشرت می کنند. به این دلیل است که افرادی که کمتر معاشرت می کنند، زندگی بسیار ساده تری با استرس و سردرگمی کمتر دارند، اما برای افرادی که بیشتر معاشرت می کنند صادق نیست.

همچنین بخوانید:  چطور بر احساس تنهایی غلبه کنیم؟

نکته اساسی که مطالعه ثابت می کند این واقعیت است که برخی افراد همیشه نمی خواهند وقت خود را صرف آرامش و تحسین دیگران کنند.

آنها واقعاً کارهای بهتری برای انجام دادن دارند. از نظر روانشناختی ثابت شده است که برای اینکه بتوانید با دیگران به نحو بهتری ارتباط برقرار کنید، باید تظاهر کنید. “تصویری” از خودتان که دیگران آن را دوست خواهند داشت.

۳. تنهایی

علاوه بر این، افراد بسیار باهوش در هنر تنهایی تسلط یافته اند .

در حالی که برای بسیاری از ما تنها زندگی کردن بسیار سخت است و به محض اینکه اتصال ارزشمند اینترنت را از دست می‌دهیم، زندگی‌مان خراب می‌شود، از سوی دیگر، افراد باهوش می‌توانند به تنهایی مدیریت کنند. آنها در واقع زندگی را بدون همه چیزهایی که به عنوان حواس پرتی غیر ضروری در نظر می گیرند ترجیح می دهند.

بر اساس نظریه شادی ساوانا ، مردم شادی را در همان چیزهایی می یابند که اجداد ما را خوشحال می کردند. تراکم جمعیت در ساوانا کم بود و تعامل بین فردی برای بقا مهم بود. بر اساس آخرین نتایج مطالعه می توان تفسیر کرد که اکثر افراد باهوش بالا ممکن است در نیاز به تعامل اجتماعی مکرر تکامل یافته باشند.

بنابراین، آنها فقط دوست دارند فعالیت هایی را ترجیح دهند که دارای جهت گیری فکری و اقتصادی هستند، زیرا این فعالیت ها در نهایت برای بقا در دنیای مدرن مهم هستند. دنیای اجداد با این دنیای دیجیتال فعلی متفاوت بود.

گفتنی است، همه افرادی که تنها بودن را انتخاب می کنند و عجیب رفتار می کنند، همه باهوش نیستند! اگرچه برخی از آنها می تواند باشد.

بنابراین، دفعه بعد که کسی از شما می پرسد که چرا مشارکت اجتماعی را انکار می کنید و مردم به شما می گویند که تنها با گربه های خود خواهید مرد، دریغ نکنید که به آنها بگویید که زندگی شما غنی تر و کامل تر از زندگی های کوچکی است که آنها دارند.

هرگز از انتخاب شادی خود به جای مشارکت های اجتماعی خجالت نکشید!

هیچ وقت!

منبع : gazane.com

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا