روانشناسی

۱۰ نکته درمورد عصبی بودن و اختلالات عصبی

Rate this post

اختلال عصبی

افراد عصبی عموما شهرت بدی دارند. آنها اغلب به‌عنوان پرتنش، نگران یا بی‌حوصله و دمدمی مزاج شناخته می‌شوند، به هرچیزی بیش از حد فکر می‌کنند و از هرچیزی به‌راحتی نمی‌گذرند.

با خواندن این مطب در مجله سلامتی سبزینه راه نگرش تان به آموزه هایتان در این حوزه عمیق تر خواهد شد.

عصبی بودن، صفت خوبی تلقی نمی‌شود(این رفتار معمولا با ریسک‌هایی برای سلامتی و شادابی همراه است). بااین‌حال، این ویژگی درمجموع منفی نیست.

آنهایی که می‌توانند عصبی بودن‌شان را به‌درستی مدیریت کنند، ممکن است در واقع از ذهن بیش‌فعال‌شان سودهایی ببرند و احساس خام‌شان از جوانبی که دیگران فاقد آن هستند به نفع‌شان تمام شود.

دراینجا چند حقیقت درمورد این‌که عصبی بودن واقعا به چه معناست را می‌آوریم

  1. “باجریان پیش رفتن” برای‌شان ناراحت کننده است.

برای یک فرد عصبی، انعطاف‌پذیری چالش برانگیز است. آنها برنامه‌ریزند چون مایلند ازشگفتی‌های ناخواسته پرهیز کنند. هرچند به نفع‌شان است که یادبگیرند کمی بیشتر با جریان هماهنگ شوند اما آمادگی قبلی‌شان همیشه هم چیز بدی نیست. برای برنامه‌ریزی دورهمی جشن تولد همکارتان به چه کس دیگری می‌توانید اعتماد کنید؟

  1. می‌توانند دوستان دوآتشه باشند.

اشخاص عصبی می‌خواهند مطمئن شوند مراقب همه چیز هستند و دوست دارند از این‌که دیگران چه‌نظری درموردشان دارند بیش ازحد آگاه باشند. چنین شخصی یادش نمی‌رود روز تولدتان را تبریک بگوید و یا وقتی ارتقا شغلی گرفتید برای‌تان کارت تبریک بفرستد. این سطح از رفتار هشیارانه چیزی است که محققان به آن ” اختلال عصبی سالم ” می‌گویند.

  1. عصبی بودن می‌تواند به نفع سلامتی‌شان باشد.

آنهایی که دقت و موشکافی را با عصبی بودن به خوبی ترکیب می‌کنند ممکن است بهره‌های خوبی از تندرستی ببرند. دانشمندان نشان می‌دهند این افراد سالم عصبی کمتر به بیماری‌های مزمن دچار شده، وزن متعادل‌تری دارند و التهابات کمتری در آنها رخ می‌دهد.

  1. تمایل به اضطراب دارند.

پوشیده نیست که اضطراب لزوما یک احساس مثبت نیست، اما افراد عصبی سالم، می‌توانند از استرس به نفع خود استفاده کنند. آنهایی که دقت و هشیاری بالایی دارند شاید اضطراب داشته باشند اما وقتی به مشکلات و مسائل زندگی‌شان فکر می‌کنند این اضطراب بی‌حرکت و ناتوان‌شان نمی‌کند. آنها اضطراب‌شان را تحت کنترل و تنظیم گرفته و همین انگیزه‌ای می‌شود تا بفهمند اضطراب‌شان به چه چیزی مربوط است.

  1. روابط رومانتیک به آرامش‌شان کمک می‌کند.

آیا تا کنون شخص مضطربی را دیده‌اید که با دیدن شخص خاصی به‌وضوح آرام شود؟ شاید سحرانگیز به‌نظر برسد، اما تصادفی نیست. تحقیقاتی که نتایجش در Journal of Personality منتشر شده نشان داده رابطه عاشقانه و رمانتیک می‌تواند روی فرد عصبی تاثیری متعادل‌کننده و بادوام داشته باشد.

  1. هر تصمیمی سرنوشت‌ساز می‌شود.

فرقی نمی‌کند انتخاب یک شغل جدید باشد یا انتخاب غذا برای سفارش شام، هر انتخابی مهم است و هر تصمیمی پیامدهایی دارد.

خشم

عصبانیت میتواند هوش افراد را بالا ببرد.

  1. عادات عصبی‌شان می‌تواند منجر به هوش بالاتر شود.

این را به‌عنوان یک جنبه مثبت در دل یک ویژگی منفی حساب کنید. استرس در حداعتدال، می‌تواند عملکرد را بهتر کند. یک تحقیق کوچک از SUNY Downstate Medical Center در نیویورک خبر می‌دهد که نگرانی و اضطراب می‌تواند موجب کسب امتیازات بهتری در تست‌های آی کیو شود(نسبت به آنهایی که علائم اضطراب درآنها شدت کمتری داشته). و اگر یک چیز وجود داشته باشد که افراد عصبی در آن استثنا باشند، اضطراب است.

همچنین بخوانید:  چگونه به افرادی که PTSD دارند کمک کنیم؟
  1. همه چیز را بیش از حد تحلیل می‌کنند.

یک پیام متنی منفعل- تهاجمی یا یک تعریف و تحسین دوپهلو برای یک فرد عصبی، نقطه ضعف است. او برای فکر کردن به این‌که چه چیزی اشتباه است وقت صرف می‌کند و حتی وقت بیشتری هم برای پیداکردن راه‌حل می‌گذارد.

  1. معمولا به بدترین نتیجه ممکن می‌رسند.

افراد عصبی بیشتر مایلند نیمه خالی لیوان را ببینند. براساس مقاله‌ای که در journal American Psychologist منتشر شده، این اشخاص گرایش دارند تا نسبت به ترس و تهدید، ناکامی یا شکست با احساسات منفی واکنش نشان دهند. تحقیقات نشان داده هرچند این ویژگی، کاملا ایده‌آل نیست اما کمی بدبینی می‌تواند درست باشد. همه چیز در تعادل!

  1. بی‌نهایت خودآگاهند.

افراد عصبی نسبت به افکار، کلام و اعمال خودشان بیش از اندازه حساسند. این اندازه از هشیاری می‌تواند هم از نظر شخصی و هم از نظر حرفه‌ای بی دردسر باشد اگر تعادل داشته باشد.

درست مانند هر ویژگی شخصیتی دیگری، ضعف‌ها وقوت‌هایی وجود دارد. تفاوت اینجاست که یک فرد عصبی با نقاط ضعف و قوتش بسیار آشناست چون خیلی درموردشان فکر می‌کند و این لزوما یک صفت بد نیست.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا