اختلالات بی اشتهایی عصبی (انورکسیا) و پرخوری عصبی (بولیمیا) در غذا خوردن، بسیار جدی و خطرناک است. خیلی از افراد مبتلا به این اختلالات، به روش‌های ناسالمی متوسل می‌شوند. در ادامه این مطلب از سبزینه راه به بررسی و چگونگی درمان این اختلالات پرداخته شده است.
مطالب بکر و بی نظیری را در این مقاله از سبزینه راه به شما خواننده عزیز هدیه کرده ایم. پس به دقت مطالعه نمایید.
دلیل بی اشتهایی و پرخوری عصبی
بی اشتهایی: بی اشتهایی عصبی در واقع رفتار نابهنجار خوردن به‌شمار می‌رود. این بیماری، ترسی مرض‌گونه از چاقی است که شامل این رفتارها می‌شود: پرهیز از خوردن، گرسنگی کشیدن به میزان قابل توجه، تمایل بی‌وقفه برای لاغری و ترس شدید از چاقی، تصویر بدنیِ تحریف‌شده و غیرواقعی از خود که در آن فرد علی‌رغم لاغری‌اش، خود را چاق می‌داند.
بی‌اشتهایی، گاه با القای استفراغ و سوء‌مصرف ملین‌ها و دیورتیک‌ها همراه است. شایع‌ترین سن شروع این اختلال بین ۱۴ تا ۱۸ سالگی است و در نیم تا یک درصد دختران نوجوان دیده می‌شود. گرچه بی‌اشتهایی و هم پرخوری عصبی در مردان هم دیده می‌شود، اما اغلب زنان و دختران جوان را مبتلا می‌سازد.
پرخوری: شیوع بی اشتهایی عصبی بیش از پرخوری عصبی در ورزشکاران است. پرخوری عصبی یک اختلال تغذیه‌ای است که در آن فرد بیمار حجم بیشتری از غذا را (به‌صورت حمله‌ای) در زمانی کمتر از دیگران می‌خورد و پشیمان می‌شود؛ سپس با استفاده از مواد مسهل یا تحریک به استفراغ، خود را مجبور به دفع غذا می‌کند و یا با انجام ورزش شدید و خودسرانه و یا روزه طولانی، سعی در جبران آن دارد.
مقاله مرتبط: (چگونه یک برنامه ورزشی فوق‌العاده انتخاب کنیم؟)
در این اختلال برخلاف بی‌اشتهایی عصبی، وزن فرد کاهش نمی‌یابد و یا حتی ممکن است دچار افزایش وزن شود. اغلب افراد مبتلا، وزن طبیعی دارند، ولی در هنگام غذا خوردن کنترلی بر آن ندارند و نمی‌توانند جلوی غذا خوردن خود را بگیرند.
نشانه‌های بی اشتهایی عصبی
- کم‌آبی؛
- سرگیجه؛
- فشار خون پایین؛
- تیره‌شدن انگشتان؛
- ضربان نامنظم قلب؛
- پوست خشک و زرد؛
- نازک‌شدن و ریزش مو؛
- ساییده شدن دندان‌ها؛
- باد کردن پاها و بازوها؛
- اختلال در دوران قاعدگی؛
- مشکلات عاطفی و رفتاری؛
- خستگی و بی‌خوابی شدید؛
- برداشت نادرست از میزان وزن بدن؛
- ترس (غیرطبیعی) از افزایش وزن و چاقی.
نشانه‌های پرخوری عصبی
- توجه بیش‌ازحد به وزن؛
- اختلال در دوران قاعدگی؛
- پرهیز غذایی یا روزه‌داری؛
- خوردن میان‌وعده‌های زیاد؛
- ترس (غیرطبیعی) از اضافه وزن؛
- غذا خوردن تا حد ناراحتی و درد؛
- رفتن مکرر به حمام بعد از خوردن غذا؛
- خوردن حجم زیادی غذا در زمانی کوتاه بدون توانایی در متوقف‌کردنِ روند خوردن غذا؛
- افزایش یا کاهش‌های مکرر وزنی به مقدار بیش از چهار کیلوگرم؛
- استفاده از مواد مسهل یا ادرارآور یا تحریک خود به استفراغ
- پرداختن به ورزش شدید بعد از غذا خوردن؛
- تورم لثه‌ها و تغییر رنگ دندان‌ها بخاطر اثر اسید معده روی آن‌ها (به‌دلیل استفراغ مکرر).
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
متأسفانه عده زیادی از مبتلایان به این اختلالات به‌دنبال درمان نیستند. نگرانی آن‌ها در مورد لاغری، چشم آن‌ها را روی مشکلات سلامتی می‌بندد. اگر کسی از اطرافیان شما دچار این مشکل است، از او بخواهید که یک پزشک را ملاقات کند.
اگر هرکدام از مشکلاتی را که در بالا به آن‌ها اشاره شد، در خودتان مشاهده کردید یا اینکه فکر می‌کنید دچار اختلال گوارشی هستید، به‌دنبال گرفتن کمک از یک متخصص باشید.
درمان
چنانچه مبتلا به بی‌اشتهایی یا پرخوری عصبی هستید باید بدانید که از بیماری مهمی رنج می‌برید. پزشک امکان دارد که شما را به یک مشاور یا متخصص تغذیه معرفی کند تا یک برنامه غذایی مناسب به شما بدهد. شما همچنین می‌توانید از مشاوره با روان‌پزشک یا روان‌شناس سود ببرید. روان‌درمانی جزء مهمی از درمان شما را تشکیل می‌دهد. همچنین پزشک می‌تواند بعد از تشخیص، به شما داروهای مناسب جهت تنظیم خُلق یا اضطراب و افسردگی بدهد.
ممکن است درمان شما سال‌ها طول بکشد. درمان قطعی شاید نیازمند تغییر در سبک زندگی‌تان باشد. بعد از درمان هم لازم است تا ماه‌ها داروهایتان را مصرف کنید. استرس‌های زیاد می‌تواند منجربه بازگشت مجدد علائم گردد. به‌طور کلی هرچه زودتر به پزشک مراجعه کنید تا دوره درمان کوتاه‌تر شود.
توصیه‌های کمک‌کننده در طول دوره درمان
- الکل مصرف نکنید؛
- از مواد غذایی سالم استفاده کنید؛
- از گرسنگی طولانی‌مدت هم بپرهیزید؛
- از مواد ادرارآور یا مسهل استفاده نکنید؛
- از یک رژیم غذایی اصولی استفاده کنید؛
- در صورت صلاحدید پزشک، از ویتامین‌ها استفاده کنید؛
- حتماً یک برنامه ورزشی شخصی و اصولی را انتخاب کنید؛ (چطور از سبزینه راه برنامه ورزشی بگیرم؟)
- در صورت تمایل به کاهش وزن با نظر پزشک و مشاور تغذیه اقدام به این امر کنید.
